Al heel lang stond op mijn to do list: een nieuwe website maken.

En wat heb ik dat lang uitgesteld. Wat ik mezelf steeds voorhield was dat ik het te druk had met coachen maar de werkelijkheid was dat ik er als een berg tegenop zag. De bekende beren en hobbels waren alom aanwezig. Waar te starten, wat wil ik uitstralen? Hoe ga ik me onderscheiden? Waar ligt mijn focus?

Zeer herkenbaar voor mij, want die vragen komen dagelijks aan tafel in de praktijk aan de orde. En ja, dan overheerst aanvankelijk het gevoel van pfffffffff. Het gekke is dat ik dat gevoel herken, erken en dan voor en met de ander de beweging weet te creëren.

OK, dat is dus nummer 1: Ik hoef het niet allemaal alleen te doen. Ik ben gaan sparren en heb iemand gezocht die mooie websites maakt. Zo kwam ik bij Mok van ‘Webbouwen aan de Keukentafel’. Nu lijkt het of ik haar meteen gebeld heb. Nou, nee hoor, want ik dacht begrepen te hebben dat ik bij haar ook moest leren zelf mijn site aan te passen en dat wilde ik dus niet. Tijdens de coaching zou ik gezegd hebben, pak de telefoon en vraag het haar. Klinkt makkelijk hè, maar ik deed het niet. Waarschijnlijk ook omdat er dan geen weg terug meer zou zijn. Je doet het dus pas echt op het moment dat je niet meer terug wilt. Bij mij was het op het moment dat ik me realiseerde dat ik me schaamde om mensen te verwijzen naar mijn website. Kortom, ik had er echt last van.  

Dan ga je vergelijkend warenonderzoek doen. Dat maakt het er alleen niet makkelijker op want er zijn in mijn ogen veel coaches met prachtige websites. Dat brengt me bij nummer 2: focus op jezelf. Ik hoor het mijzelf zeggen, je komt pas in beweging als je het doet op de manier die bij jou past. Jij bent de ander niet. Wat maakt jou uniek,  ga daarachter staan en draag dat uit. Fijn hoor, als je jezelf dat hoort zeggen en tegelijkertijd zelf de focus ook bij anderen (collega’s) legt. Dus terug naar mijzelf. In een kennismakingsgesprek weet ik precies te benoemen wat je van mij kunt verwachten en hoe ik tegen coaching aankijk dus schrijf dat gewoon op.

Dat brengt mij bij nummer 3: start en zet kleine stappen. In mijn geval; begin, schrijf en accepteer dat het niet allemaal direct perfect hoeft te zijn. Want wat is het lekker als je gewoon een start hebt gemaakt en jezelf toestaat dat je nog alle ruimte hebt om het te veranderen en te verbeteren. Dat werkte goed voor mij. Dat akelige kritische stemmetje uitschakelen dat zegt: ”als je na jaren een nieuwe website maakt dan moet het wel verdomd goed zijn”.   Wat werken deze gedachten toch belemmerend en moet ik tegen mijzelf zeggen dat ik met de beste wil en intentie de website maak en dat het goed genoeg is.

Wat een vervelend, confronterend en tegelijkertijd verhelderend proces. En wat ben ik blij dat ik de hobbel heb genomen en de website nu bijna live gaat. Niet alleen ervaar ik de opluchting maar het geeft me heel veel nieuwe energie. Het lijkt wel een coaching traject.