Mam, ben jij vroeger wel eens in quarantaine geweest?

Ja eigenlijk wel nu je het zegt!

Wel op een hele andere manier dan dat wij nu de quarantaine beleven. Ik lag in het ziekenhuis met een hersenvliesontsteking. Ik was 7 jaar, lag alleen en mijn ouders kwamen met een schort en mondkapjes binnen. Die beelden staan nog duidelijk op mijn netvlies. Ik heb een week in het ziekenhuis gelegen en ben daarna bijna 3 maanden niet naar school geweest. Vanwege de besmettelijkheid en vermoeidheid had ik geen contact met mijn vriendjes en vriendinnetjes. Ik had thuisonderwijs via LOCO en mijn juf kwam af en toe wat schoolwerk brengen. Dat lijkt dus toch wel een beetje op nu zei mijn dochter. Ja eigenlijk wel nu we het er zo over hebben.

Heeft deze periode impact gehad?

Daar ben ik pas achter gekomen toen ik zelf een loopbaantraject doorliep. Toen ik mijn belangrijkste loopbaanwaarden op moest schrijven stond gezondheid meteen met stip op nummer 1. Mijn coach maakte de opmerking dat hij dat niet veel tegenkwam bij twintigers. Mijn antwoord was: “als je niet gezond bent houdt alles op. Dan kan je nog zoveel willen maar dat heeft dan toch geen zin”. En ja dat had ik als klein meisje van 7 ervaren en kennelijk onbewust meegenomen. Door ons gesprek ben ik me bewust geworden van de invloed van deze gebeurtenis. Dat is ook het waardevolle van (loopbaan) coaching trajecten. De coach stelt vragen en reikt opdrachten aan waardoor je structuur gaat aanbrengen in wat je meegemaakt hebt en wat er allemaal in je hoofd omgaat. Als je jezelf dingen hardop hoort zeggen of ziet opschrijven is dat de eerste stap naar verheldering.

Hoe zit het dan met de impact van deze Coronatijd?

De Corona tijd beleeft ieder mens anders. Los van de consequenties die voor iedereen verschillend zijn nemen we niet alleen ons karakter mee maar ook onze ervaringen uit het heden en verleden. Ik zie dat nu al terug in trajecten. Net zei iemand nog tijdens de coaching: “deze Corona periode maakt het leven voor mij overzichtelijk. Ik hoef niet zoveel. Geen verjaardagfeesten, de kroegen zijn dicht etc. Het geeft me rust en het is een goed excuus om heerlijk thuis twee avonden per week in bad te kunnen zitten. Ik hou mijn hart vast voor de ratrace die straks weer toe slaat”. “Iets kan toeslaan als jij dat toestaat zei ik. Je hebt altijd een keuze en nu je zo duidelijk voelt wat belangrijk voor je is kan dat je straks alleen maar helpen. “Ja zei ze, ik moet dat vasthouden en ik zal eens opschrijven wat ik mee wil nemen uit deze periode”.

Kortom, deze bizarre tijd levert naast alle ellende ook inzichten op.  In ieder geval een periode om de balans eens op te maken. Wat bevalt jou eigenlijk wel tijdens deze periode,  wat mis je en zet dat om in concrete voornemens/ plannen.