Jawel dus. 🌿
Ik werd vanochtend wakker met hoofdpijn. Niet de beste start van de week en voor mij vaak een duidelijk signaal: even gas terugnemen. Maar mijn automatische reactie is: paracetamol erin en doorgaan. Er ligt een hele to-do-lijst, en dan komt later die rust wel… Je start toch niet met niks doen op een maandag?!
Ironisch eigenlijk, want dit is precies wat ik anderen vaak uitleg. Dat “even doorgaan” zo menselijk is, maar dat juist even stilstaan veel meer oplevert. Rust nemen is geen luxe, maar noodzaak. Voor fysiek herstel, om te relativeren en om weer helder te kunnen prioriteren.
Dus ik koos ervoor om juist nu het bos in te gaan. En ik kwam terug met frisse energie, goed humeur én een hoofd vol ideeën.
En ja, het kan ook als je minder tijd hebt: een korte wandeling, een paar minuten naar de buiten kijken of gewoon even diep ademhalen kan al wonderen doen.
Lang leve de lummeltijd. ✨
Ik vind het een fijn woord, omdat het voor mij synoniem stond (staat) aan tijd verdoen, terwijl ik steeds weer ervaar hoeveel het me juist brengt.
Ben jij vandaag al even uit de waan van de dag gestapt? En wat heeft het je gebracht?
“Je gaat de week toch niet starten met lummelen en een boswandeling maken?”
